Mobile Suit Gundam Destiny of the Blue Planet

[Nutt]

ดาวเคราะห์สีคราม บัดนี้มันจะไม่มีอยู่อีกต่อไป ถิ่นที่อาศัยของพวกเราจะจบสิ้นลง หากความโลภยังคงครอบงำ ผู้คนยังหลงระเริงกับความอยากมีอยากได้ ประวัติศาสตร์สงครามได้สอนความเจ็บปวดให้กับผู้คน แต่คนเขลาและคนโลภมิอาจเข้าใจถึงสิ่งเหล่านั้น สงครามจะอุบัติขึ้นอีกครั้ง . . ."

โลกเข้าสู่ความเจริญก้าวหน้าเป็นอย่างมากเทคโนโลยีการทหาร การสื่อสาร  การคมนาคม หรือเรื่องเศรษฐกิจ เฟื่องฟูเป็นอย่างมาก แต่ความโลภของมนุษย์ที่พยายามไขว่คว้าสิ่งต่างมาให้กับพวกพ้องอีกเป็นจำนวนมาก สิ่งแวดล้อมธรรมชาติบนพื้นโลกเริ่มลดน้อย ทรัพยากรต่าง ๆ เริ่มหมดไป กลุ่มคนบางกลุ่มเริ่มใช้กำลังเพื่อที่จะแย่งชิงทรัพยากรที่เหลืออันน้อยนิด โลกเกิดสงครามขนาดย่อมยังไม่เป็นบริเวณกว้าง

ศจ.ดร.เฮลไฮม์ แมกเกวน (Helhime McGwain) ก่อต้องทีมวิจัยศึกษาค้นคว้าเรื่องอาณานิคมอวกาศหรือ สเปซ โคโลนี่ (Space Colony) เพื่อให้เป็นที่อยู่อาศัยชั่วคราวให้กับเหล่าผู้คนที่ไม่ต้องการสงคราม โดยมีกองกำลังทหารของ พลเอกเซสค์ คูลัน (Zesch Kulahn) ผู้บัญชาการสูงสุดของสหพันธ์โลก เป็นหน่วยปราบปรามผู้ที่คิดจะก่อสงครามในโคโลนี่หลังจากอพยพขึ้นมาแล้ว

ปี W.C. 1 (World Collapse) โลกล่มสลายกลายเป็นดาวที่เหือดแห้ง ผู้คนต่างอพยพไปยังหมู่โคโลนี่ที่มีถึง 260 แห่ง สงครามที่เกิดขึ้นบนโลกก็สงบลงเพราะการควบคุมพลเรือนของพลเอกเซสค์ โคโลนี่สงบสุขไปอีกหลายปีทรัพยากรมีใช้เพียงพอซึ่งทรัพยากรต่าง ๆ นั้นได้วิจัยมาจากดาวเคราะห์ข้างเคียงและขยะอวกาศที่สามารถนำมาใช้ใหม่ได้

ปี W.C. 8 ทีมนักวิจัยของ ศจ.ดร.เฮลไฮม์ ได้ศึกษาและทำการวิจัยอีกครั้งเกี่ยวกับ อุปกรณปรับสภาพพื้นผิวโลกที่อาจต้องใช้เวลานานกว่าสิบปี การฟื้นฟู้สภาพโลกเป็นไปอย่างราบรื่น ผู้คนต่างรอคอยวันที่จะได้กลับไปยังโลกบ้านเกิด

ปี W.C. 51 เวลากว่า 43 ปีที่ผ่านมา โลกฟื้นฟูเกือบจะสมบูรณ์ สามารถอพยพคนกลับมายังโลกดาวบ้านเกิดของมวลมนุษย์ คนบางส่วนเริ่มอพยพกลับไปยังโลก แต่บางคนก็ยังอาศัยอยู่ในโคโลนี่ ระหว่างการอพยพเกิดจลาจลขึ้น ยานอพยพกว่า 40% ถูกทำลายโดยฝีมือของอาวุธรุ่นใหม่ "โมบิลสูท" หุ่นยนต์รูปคน อาวุธชั้นสูงที่ถูกปิดผนึกเอาไว้ในกองทัพ เพราะถ้าหากใช้มันก็จะเกิดสงครามขึ้น แต่ก็ถูกลอบขโมยใช้โดยกลุ่มคนที่หวังจะครอบครองโลกอีกครั้ง แต่เหตุการณ์แบบนี้ไม่อาจเกิดขึ้นได้เพราะพลเอกเซสค์ทำการควบคุมกำลังทหารไว้ แต่ทว่าพลเอกเซสค์ถูกลอบสังหารไปเมื่อ 1 วันก่อนวันอพยพพลเรือนกลับโลก โดยฝีมือของใครก็ไม่ทราบได้ แต่คาดว่าเป็นสปายที่ลอบเข้ามาอยู่ในกองทัพ ส่วนทีมวิจัยของ ศจ.ดร.เฮลไฮม์ ถูกกองกำลังโมบิลสูทที่ลงไปยังพื้นโลกฆ่าตายทั้งหมด

กองกำลังโมบิลสูทที่ยึดครองโลกป่าวประกาศให้พวกผู้คนบนโคโลนี่ว่า "โลกนี้เป็นของพวกเรา B.P.R. (Blue Planet's Reformer) ใครที่บังอาจลุกล้ำเข้ามาจะต้องถูกกำจัดทั้งหมด !" แต่ทว่าผู้คนที่อพยพลงมาบนโลก 50% จาก 60% จัดตั้งรัฐบาลต่อต้าน B.P.R. ในชื่อ R.A. (Resistance Army) โดยมีกองกำลังทหารบนโคโลนี่คอยหนุนหลังให้ ประชาชนที่เหลือ ก็อยู่อย่างหลบซ่อนเพราะไม่ใฝ่ในสงคราม บนโคโลนี่ก็เช่นเดียวกัน มีคนอีกจำนวนมากที่ไม่อยากให้สงครามเกิดขึ้นจึงไม่เข้าร่วมกับ R.A.

สงครามยังดำเนินต่อมาเรื่อย ๆ B.P.R. จัดตั้งรัฐบาลบนโลกและควบคุมอาณาบริเวณของโลกทั้งหมดได้ถึง 70% ส่วนที่เหลือเป็นเขตปกครองของ R.A. ซึ่งมีพันธมิตรเป็นกองกำลังที่อยู่บนโคโลนี่

ชื่อตัวละคร : -
อายุ : -
เพศ : -
นิสัย : -
สิ่งที่ชอบ : -
สิ่งที่เกลียด : -
ประวัติ : (เป็นเพียงคนธรรมดาเท่านั้น ไม่เคยฝึกการทหารหรืออาจะเคยฝึกเล็กน้อย)

[Nutt]

Mobile Suit ประจำสังกัด

ฺฺB.P.R. (Blue Planet Reformer)

**คลิก (X) เพื่อดูรุปภาพ**

Union Realdo(X)
Acceleration : Low
Attack Damage : Low
Defensive : Low
Standard Armament :
- Carbon Blade x1
- Linear Rifle x1
- Vulcan
Optional Equipment : -
Special Effect : -

Union Flag(X)
Acceleration : Medium
Attack Damage : Low
Defensive : Low
Standard Armament :
- Sonic Blade x1
- Linear Rifle x1
- 2 pod missile Launcher x2
- Vulcan
Optional Equipment : -
Special Effect : -

AEU Hellion(X)
Acceleration : Low
Attack Damage : Low
Defensive : Low
Standard Armament :
- Carbon Blade x1
- Linear Rifle x1
- Vulcan
Optional Equipment : -
Special Effect : -

AEU Enact(X)
Acceleration : Medium
Attack Damage : Low
Defensive : Low
Standard Armament :
- Sonic Blade x1
- Linear Rifle x1
- 2 pod missile Launcher x2
- Vulcan
Optional Equipment : -
Special Effect : -

Tieren(X)
Acceleration : Low
Attack Damage : Low
Defensive : medium
Standard Armament :
- Carbon Blade x1
- Machine Gun x1
- Beam Coating Shield x3
Optional Equipment :
- Bazooka
Special Effect : -

Tieren High Mobility(X)
Acceleration : Low
Attack Damage : medium
Defensive : Low
Standard Armament :
- Carbon Blade x1
- Bazooka x1
- Machine Gun x1
- Vulcan
Optional Equipment :
- Bazooka
Special Effect : -

ฺR.A. (Resistance Army)

**คลิก (X) เพื่อดูรุปภาพ**

Strike Dagger(X)
Acceleration : Low
Attack Damage : Low
Defensive : Low
Standard Armament :
- Beam Saber x1
- Beam Rifle x1
- Beam Coating Shield x1
- Vulcan
Optional Equipment : -
Special Effect : -

Long Dagger(X)
Acceleration : Low
Attack Damage : Medium
Defensive : Low
Standard Armament :
- Beam Saber x1
- Railgun x1
- 6 Pod Missile Launcher x1
Optional Equipment : -
Special Effect : -

105 Dagger(X)
Acceleration : Medium
Attack Damage : Low
Defensive : Low
Standard Armament :
- Beam Saber x2
- Beam Rifle x1
- Vulcan
Optional Equipment : -
Special Effect : Laminate Armor

GINN(X)
Acceleration : Low
Attack Damage : Low
Defensive : Low
Standard Armament :
- Iron Sword x1
- Machine Gun x1
- 4 Pod Missile Launcher x2
Optional Equipment :
- Mega Beam Rifle
- Bazooka
- High Manuever Missile Launcher
Special Effect : -

DINN(X)
Acceleration : Low
Attack Damage : Low
Defensive : Low
Standard Armament :
- Machine Gun x1
- 4 Pod Missile Launcher x2
- Anti Arcraft Shotgun x1
Optional Equipment : -
Special Effect : -

Armaments

ฺ- Iron Sword ดาบที่สร้างจากโลหะหนัก
- Carbon Blade ดาบที่สร้างจากคาร์บอน
- Sonic Blade ดาบที่สามารถปล่อยคลื่นเสียงรบกวนโสตประสาททำให้ผู้คนรอบข้างแสบแก้วหู (ไม่มีผลกับคนที่อยู่ในโมบิลสูท)
- Beam Saber ดาบคลื่นความร้อนสูง
- Vulcan ปืนกดติดตั้งพร้อมกับโมบิลสูท พลังทำลายต่ำ
- Machine Gun ปืนกลหนัก
- Beam Rifle ปืนไรเฟิลคลื่นความร้อนสูง
- Linear Rifle ปืนไรเฟิลคลื่นความร้อนต่ำ
- Mega Beam Rifle ปืนไรเฟิลคลื่นความร้อนสูงอนุภาคขนาดใหญ่
- Railgun ปืนคลื่นความร้อนที่สามารถยืนผ่านเกราะป้องกันบีมได้
- Pod Missile Launcher อุปกรณ์ยิงมิสไซล์นำวิถี
- Bazooka ปืนบาซูก้าพลังทำลายสูง
- High Maneuver Missile Launcher อุปกรณ์ยิงมิสไซล์นำวิถีพลังทำลายสูง
- Anti Aircraft Shotgun ปืนต่อต้านอากาศยาน
- Beam Coating Shield โล่ที่ป้องกันความเสียหายจากคลื่นความร้อน

Special Effects

- Laminate Armor เกราะที่หักล้างคามเสียหายจากบีมระดับทั่วไป
- I-Field เกราะที่หักล้างความเสียหายจากบีมระดับสูง
- Beam Coating Armor เกราะที่สามารถสะท้อนบีมได้ทุกระดับ
- Phase Shift Armor เกราะที่หักล้างความเสียหายจากอาวุธกายภาพ

[Nutt]

ชื่อตัวละคร : แอสการ์ ออซแมน (Askar Osman)
อายุ : 19
เพศ : ชาย
Nuro : 200
สัมภาระติดตัว : อุปกรณ์พกพาสารพัดประโยชน์
Mobile Suit : -

ชื่อตัวละคร : โวเลียน (Volian)
อายุ : 20
เพศ : ชาย
Nuro : 200
สัมภาระติดตัว : มีดพก
Mobile Suit : -

[Slibter]

ชื่อตัวละคร : Volian [Whisper]
อายุ : 20
เพศ : ชาย
นิสัย : ชอบเที่ยวเล่นสังสรรค์ กับพรรคพวก ขี้โม้ ชอบโอ้อวด แต่เป็นนคนนที่รักใคใรรักจริง เสียสละได้แม้กระทั้งแขนข้างซ้าย?
สิ่งที่ชอบ : แกงส้มชะอมทอด เกม เงิน การเข้าสังคม
สิ่งที่เกลียด : ความจน
ประวัติ : อดีตเคยเป็นนักธุรกิจ ผู้โด่งดัง มีเงินนับหลายล้านจากการทำการค้าน้ำมัน แต่หลังจากที่เกิดสงครามทุกๆอย่างของเขาก็สูญสลายหายไปหมด ราวกันฝันช่วงสั้นๆ เขาได้ใช้เงินที่เหลือของเขาจนหมดไปกับอะไรที่ไร้สาระ ก่อนที่เขาจะกลายเป็นเพียง ยาจกที่ อาศัยอยู่ในโคโลนี่เท่านั้น แต่นั้นนก็ไม่ได้ทำให้ความทุกข์ของเขาลดน้อยลงไป เขากลับรู้สึกแค้น กับทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้นและโยนความผิดให้กับ สิ่งที่เรียกว่า "สงคราม" จนบัดนี้ เขาก็ได้กลายเป็น โจรมือไว ไร้เงาติดตาม ไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ใหน และแน่นอน ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ย่อมไม่มีใครรู้ เขารับงานทุกอย่างไม่ว่าจะที่ผิดหรือถูกกฏหมาย ก็ตาม สิ่งเดียวที่เขาต้องการ คือการกลับไปยังโลกและหาว่า ใครที่ทำให้เขามีแต่วันนซวยๆแบบนี้

[Admin]

ชื่อตัวละคร : แอสการ์ ออซแมน (Askar Osman)
อายุ : 19
เพศ : ชาย
นิสัย : เป็นคนที่ค่อนข้างจริงจัง ช่างคิดช่างสังเกต ตัดสินใจเด็ดขาด แต่ในบางเวลาก็บ้าบิ่นแบบสุดโต่ง ไม่ค่อยเปิดใจให้ใครสักเท่าไร มักมองโลกในแง่ร้ายเสมอ
สิ่งที่ชอบ : ความสงบสุข การนอนหลับพักผ่อน
สิ่งที่เกลียด : สงคราม ความอ่อนแอ การสูญเสีย การโกหกหักหลัง
ประวัติ : เด็กหนุ่มผู้ถูกไฟสงครามช่วงชิงครอบครัวและคนรักไปในเหตุการณ์ปี W.C 51 ความเคียดแค้นของเขาที่มีต่อสงครามทำให้เขาเริ่มศึกษารายละเอียดเกี่ยวกับสงครามและยุทโธปกรณ์ในเชิงลึก จากตำรา จากแหล่งข้อมูลในอินเทอร์เน็ต จากคำพูดปากต่อปาก รวบรวมทุกอย่างที่จะทำให้เขาเชื่อมโยงเรื่องราวทุกอย่างเข้าด้วยกันแล้วสาวไปถึงตัวต้นเหตุที่ทำให้เกิดสงครามนี้ขึ้นได้ และเขาจะช่วงชิงทุกอย่างที่เสียไปกลับมา !

[Nutt]

- บทรวม
ท้องฟ้าแจ่มใส อากาศปลอดโปร่ง ผู้คนดำเนินชีวิตประจำวันอย่างปกติ ที่นี่ก็คือหนึ่งในหมู่โคโลนี่จำนวนมากบนอวกาศ โคโลนี่ R5 เป็นโคโลนี่การเกษตรอุตสาหกรรมตั้งอยู่ใกล้กับวงโคจรของดวงจันทร์ โคโลนี่ R5 แหล่งรวมประชาชนคนที่อยู่กันอย่างสันติ ไม่ใฝ่ในสงคราม มีสถานะเป็นกลางของทั้งสองฝ่าย ไม่มีกองกำลังป้องกันตัวเอง ทุกคนเชื่อว่าคงไม่มีสงครามในอวกาศ เพราะ B.P.R. ได้ตั้งรกรากอยู่บนโลกกันหมด

"เร่เข้ามาครับเร่เข้ามา ละครเวทีชุดสงครามหุ่นเหล็กของพวกเราทีมงาน R5 Theater ที่หนึ่งเดือนจะมีละครเวทีออกฉายให้เชิญชมกันฟรีเพียงหนึ่งครั้ง กำลังจะเปิดการแสดงภายในอีกไม่ช้าแล้วครับ ! ! !" เสียงของพิธีกรบนเวทีกล่าวขึ้นดังไปทั่วใจกลางเมือง ผู้คนต่างให้ความสนใจกันอย่างล้นเหลือ

รอบ ๆ มีสิ่งอำนวยความสะดวกหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสุขาเคลื่อนที่ ร้านขายอาหารและเครื่องดื่ม รวมไปถึงร้านขายของที่ระลึกให้กับผู้คนที่เข้ามาชมละครเวทีในครั้งนี้

[ทุกคนอยู่บริเวณใกล้เคียงกับลานจัดงาน]
[[ทางเลือก : นั่งรอชมละครเวที / เดินไปซื้อของร้านค้ารอบข้าง / ไม่เข้าชมละครเวที]]

[Slibter]

- บทรวม
ท้องฟ้าแจ่มใส อากาศปลอดโปร่ง ผู้คนดำเนินชีวิตประจำวันอย่างปกติ ที่นี่ก็คือหนึ่งในหมู่โคโลนี่จำนวนมากบนอวกาศ โคโลนี่ R5 เป็นโคโลนี่การเกษตรอุตสาหกรรมตั้งอยู่ใกล้กับวงโคจรของดวงจันทร์ โคโลนี่ R5 แหล่งรวมประชาชนคนที่อยู่กันอย่างสันติ ไม่ใฝ่ในสงคราม มีสถานะเป็นกลางของทั้งสองฝ่าย ไม่มีกองกำลังป้องกันตัวเอง ทุกคนเชื่อว่าคงไม่มีสงครามในอวกาศ เพราะ B.P.R. ได้ตั้งรกรากอยู่บนโลกกันหมด

"เร่เข้ามาครับเร่เข้ามา ละครเวทีชุดสงครามหุ่นเหล็กของพวกเราทีมงาน R5 Theater ที่หนึ่งเดือนจะมีละครเวทีออกฉายให้เชิญชมกันฟรีเพียงหนึ่งครั้ง กำลังจะเปิดการแสดงภายในอีกไม่ช้าแล้วครับ ! ! !" เสียงของพิธีกรบนเวทีกล่าวขึ้นดังไปทั่วใจกลางเมือง ผู้คนต่างให้ความสนใจกันอย่างล้นเหลือ

รอบ ๆ มีสิ่งอำนวยความสะดวกหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสุขาเคลื่อนที่ ร้านขายอาหารและเครื่องดื่ม รวมไปถึงร้านขายของที่ระลึกให้กับผู้คนที่เข้ามาชมละครเวทีในครั้งนี้

[ทุกคนอยู่บริเวณใกล้เคียงกับลานจัดงาน]
[[ทางเลือก : นั่งรอชมละครเวที / เดินไปซื้อของร้านค้ารอบข้าง / ไม่เข้าชมละครเวที]]

เดินดูรอบๆ ภายในงาน ว่ามีอะไรน่นาสนนใจเป็นพิเศษ
"ไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่เลยแห่ะ . . ."

[Admin]

- แอสการ์
"R5 Theater งั้นหรอ ?" ตัดสินใจเดินดูรอบๆนิทรรศการเพื่อรอเวลาละครเวทีเริ่มแสดง สังเกตดูภายในตัวงานเพื่อหาบางอย่างที่น่าสนใจ 'งานละครเวทีแบบนี้ก็ยังได้รับความนิยมอย่างล้นหลามขนาดนี้ คงจะจริงที่ว่าท่ามกลางภาวะสงครามประชาชนอย่างเราๆก็ต้องการสิ่งบันเทิงใจสินะ' แอสการ์พึมพำกับตัวเอง 'ถึงการหัวข้อการแสดงจะค่อนข้างผิดประเด็นไปหน่อยก็เถอะ...'

"เพราะดันเป็นสงครามหุ่นเหล็ก... ล่ะนะ..."

[Nutt]

- แอสการ์
"เอาละครับท่านผู้ชม ต่อไปนี้การแสดงในชุดสงครามหุ่นเหล็กจะเริ่มเปิดม่าน ณ บัดนี้ครับผม ! !" พิธีกรบนเวทีกล่าวเปิดการแสดงละครเวที

เมื่อม่านสีแดงถูกเปิดออก นักแสดงทุกคนเตรียมตัวพร้อมและยืนอยู่ในที่ที่กำหนดกันเอาไว้ เมื่อทอดสายตามองไปรอบ ๆ เวทีก็เริ่มขึ้นที่ฉากเมืองไฟไหม้เกิดความโกลาหล

ซึ่งถ้าคนไม่ได้ชมชุดการแสดงก่อนหน้านี้ก็อาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ นักแสดงทุกคนต่างสวมชุดของหุ่นยนต์และสวมบทบาทเหมือนมีคนบังคับอยู่ข้างในอีกทีหนึ่ง ถ้าสังเกตดูให้ดี ๆ แล้ว ชุดที่พวกเขาใช้ก็แค่ทำมาจากพลาสติกและไม้เท่านั้นเอง

"เมืองของแกน่ะจบสิ้นแล้ว . ."นักแสดงคนหนึ่งที่สวมชุดหุ่นยนต์สีเขียวกล่าวขึ้น

"เมืองของพวกเรา . . . เพราะแก . . เพราะแก ! ! เมืองของพวกเราถีงได้เป็นแบบนี้ ทั้งพ่อ แม่ ซิเลีย บัสก์ เพื่อนของฉัน . . ถูกแกช่วงชิงไปหมดแล้ว ! !" นักแสดงอีกคนที่สวมชุดหุ่นยนต์สีเงินเล่นบทต่อ

"ละครเสียดสีสังคมเหรอ ไม่สบอารมณ์ซะเลย . ." คุณบ่นพึมพำพร้อมกับทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ เพราะมันช่างคล้ายคลึงกับชีวิตของตัวคุณมาก

การแสดงละครดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ทั้งแสง สี เสียง ให้อรรถรสเหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริง ผู้ชมต่างก็เคลิบเคลิ้มไปกับการแสดง

"ตูม . . . . . ."

"หืม . . เสียงอะไรน่ะ เหมือนระเบิด . . จากการแสดงเหรอ ไม่สิ เสียงมันเบาเกินไป แถมมันจะอยู่ห่างมาก . . ." คุณมองหาที่มาของเสียงอย่างทั่วทิศทางแต่คุณก็ไม่เห็นอะไร

- โวเลียน
"พี่ชาย เอาขนมปังไส้ถั่วแดงชิ้นนึงครับ ขอแบบไส้เยอะ ๆ เลยนะพี่ชาย"

"แหม ๆ ขอกันแบบนี้เลยเหรอไอ้หนุ่ม กล้าขอพี่ก็กล้าให้ อ่ะนี่ขนมปังไส้ถั่วแดงพิเศษ 10 Nuro" พ่อค้าขายขนมปังยื่นชิ้นขนมปังให้กับคุณ

"ขอบคุณมากเลยพี่ชาย" คุณหยิบเงินในกระเป๋าสตางค์ที่มีอยู่อันน้อยนิดของคุณจ่ายให้กับพ่อค้าก่อนจะรับขนมปังไส้ถั่วแดงมากิน

คุณเดินหาซื้อของกินพร้อมกับดูของน่าสนใจบริเวณร้านรอบ ซึ่งไม่ไกลจากเวทีแสดงละครมากเท่าไหร่นัก ด้วยความที่คุณไม่ค่อยมีเงินจึงทำได้แค่ดูอย่างเดียว

"เมืองของแกนนะจบสิ้นแล้ว . ."

"เมืองของพวกเรา . . . เพราะแก . . เพราะแก ! ! เมืองของพวกเราถีงได้เป็นแบบนี้ ทั้งพ่อ แม่ ซิเลีย บัสก์ เพื่อนของฉัน . . ถูกแกช่วงชิงไปหมดแล้ว ! !"

การแสดงเริ่มขึ้น ด้วยความที่อุปกรณ์การแสดงนั้นคุณภาพดี เสียงจึงดังมาถึงบริเวณที่คุณอยู่

"อ๊า . . นึกถึงวันวานที่เรายังนั่งอยุ่ในห้องแอร์สบาย ๆ มีรถหรู ๆ ขับเลยแฮะ สงครามนี่มันไม่เห็นจะมีอะไรดีซักเท่าไหร่เลย"คุณบ่นพึมพำพร้อมกับกัดก้อนขนมปังของคุณ

"นั่น . . อะไรน่ะ . . ?" คุณที่นั่งกินขนมปังอยู่นั้นเหลือบไปสังเกตุเห็นประกายแสงเล็ก ๆ 4-5 จุดบนท้องฟ้าที่เหมือนจะขยับเขยื้อนเล็กน้อย

"โคโลนี่ไม่น่าจะมีดวงดาวได้นี่นา . ."

[Slibter]

- โวเลียน
"พี่ชาย เอาขนมปังไส้ถั่วแดงชิ้นนึงครับ ขอแบบไส้เยอะ ๆ เลยนะพี่ชาย"

"แหม ๆ ขอกันแบบนี้เลยเหรอไอ้หนุ่ม กล้าขอพี่ก็กล้าให้ อ่ะนี่ขนมปังไส้ถั่วแดงพิเศษ 10 Nuro" พ่อค้าขายขนมปังยื่นชิ้นขนมปังให้กับคุณ

"ขอบคุณมากเลยพี่ชาย" คุณหยิบเงินในกระเป๋าสตางค์ที่มีอยู่อันน้อยนิดของคุณจ่ายให้กับพ่อค้าก่อนจะรับขนมปังไส้ถั่วแดงมากิน

คุณเดินหาซื้อของกินพร้อมกับดูของน่าสนใจบริเวณร้านรอบ ซึ่งไม่ไกลจากเวทีแสดงละครมากเท่าไหร่นัก ด้วยความที่คุณไม่ค่อยมีเงินจึงทำได้แค่ดูอย่างเดียว

"เมืองของแกนนะจบสิ้นแล้ว . ."

"เมืองของพวกเรา . . . เพราะแก . . เพราะแก ! ! เมืองของพวกเราถีงได้เป็นแบบนี้ ทั้งพ่อ แม่ ซิเลีย บัสก์ เพื่อนของฉัน . . ถูกแกช่วงชิงไปหมดแล้ว ! !"

การแสดงเริ่มขึ้น ด้วยความที่อุปกรณ์การแสดงนั้นคุณภาพดี เสียงจึงดังมาถึงบริเวณที่คุณอยู่

"อ๊า . . นึกถึงวันวานที่เรายังนั่งอยุ่ในห้องแอร์สบาย ๆ มีรถหรู ๆ ขับเลยแฮะ สงครามนี่มันไม่เห็นจะมีอะไรดีซักเท่าไหร่เลย"คุณบ่นพึมพำพร้อมกับกัดก้อนขนมปังของคุณ

"นั่น . . อะไรน่ะ . . ?" คุณที่นั่งกินขนมปังอยู่นั้นเหลือบไปสังเกตุเห็นประกายแสงเล็ก ๆ 4-5 จุดบนท้องฟ้าที่เหมือนจะขยับเขยื้อนเล็กน้อย

"โคโลนี่ไม่น่าจะมีดวงดาวได้นี่นา . ."

"จุดๆ แบบนั้น เหมือนเคยเห็นที่ใหนมาก่อนนรึเปล่าน่ะ" สิ่งที่คิด เป็นนอะไรก็ได้ที่บินบนท้องฟ้า และสามารถออกไปไกลในอวกาศได้

"สงสัยเป็น . . . ยานนขนส่งพลเรือน ที่เขาพูดกันว่าแพงหูฉีกรึเปล่าน่ะ? ต้องใช้เงินนขนนาดใหนถึงจะขึ้นไปบนนนั้นกันนนน่ะ?"

ว่าแล้วเขาก็จ้อง จุดประกายแสงนั้นอยู่เป็นพักๆ พร้อมกับคิดอะไรไปเลื่อย ย้อนวัลวาลที่เคยอยู่บนโลก

[Admin]

- แอสการ์
"เอาละครับท่านผู้ชม ต่อไปนี้การแสดงในชุดสงครามหุ่นเหล็กจะเริ่มเปิดม่าน ณ บัดนี้ครับผม ! !" พิธีกรบนเวทีกล่าวเปิดการแสดงละครเวที

เมื่อม่านสีแดงถูกเปิดออก นักแสดงทุกคนเตรียมตัวพร้อมและยืนอยู่ในที่ที่กำหนดกันเอาไว้ เมื่อทอดสายตามองไปรอบ ๆ เวทีก็เริ่มขึ้นที่ฉากเมืองไฟไหม้เกิดความโกลาหล

ซึ่งถ้าคนไม่ได้ชมชุดการแสดงก่อนหน้านี้ก็อาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ นักแสดงทุกคนต่างสวมชุดของหุ่นยนต์และสวมบทบาทเหมือนมีคนบังคับอยู่ข้างในอีกทีหนึ่ง  ถ้าสังเกตดูให้ดี ๆ แล้ว ชุดที่พวกเขาใช้ก็แค่ทำมาจากพลาสติกและไม้เท่านั้นเอง

"เมืองของแกน่ะจบสิ้นแล้ว . ."นักแสดงคนหนึ่งที่สวมชุดหุ่นยนต์สีเขียวกล่าวขึ้น

"เมืองของพวกเรา . . . เพราะแก . . เพราะแก ! ! เมืองของพวกเราถีงได้เป็นแบบนี้ ทั้งพ่อ แม่ ซิเลีย บัสก์ เพื่อนของฉัน . . ถูกแกช่วงชิงไปหมดแล้ว ! !" นักแสดงอีกคนที่สวมชุดหุ่นยนต์สีเงินเล่นบทต่อ

"ละครเสียดสีสังคมเหรอ ไม่สบอารมณ์ซะเลย . ." คุณบ่นพึมพำพร้อมกับทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ เพราะมันช่างคล้ายคลึงกับชีวิตของตัวคุณมาก

การแสดงละครดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ทั้งแสง สี เสียง ให้อรรถรสเหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริง ผู้ชมต่างก็เคลิบเคลิ้มไปกับการแสดง

"ตูม . . . . . ."

"หืม . . เสียงอะไรน่ะ เหมือนระเบิด . . จากการแสดงเหรอ ไม่สิ เสียงมันเบาเกินไป แถมมันจะอยู่ห่างมาก . . ." คุณมองหาที่มาของเสียงอย่างทั่วทิศทางแต่คุณก็ไม่เห็นอะไร

'เอ็ฟเฟ็คระเบิดหรอ... ? หรือว่าไม่ใช่ ? แรงสั่นสะเทือนล่ะ ?' เมื่อลองคิดไตร่ตรองดูดีๆแล้วจึงค่อยๆย่อตัวแล้วเอามือทาบลงกับพื้นที่ยืนอยู่เพื่อตรวจเช็คว่ามีแรงสั่นสะเทือนเกิดขึ้นหรือไม่

หากรู้สึกได้ให้ตรวจสอบที่มาให้แน่ชัดให้ได้เสียก่อน แล้วจึงหาที่ปลอดภัยหลบภัย (ในขณะเดียวกันก็บอกให้ผู้คนแถบนั้นรู้เรื่องด้วย โดยพยายามพูดให้ออกจากจุดนั้นอย่างไม่แตกตื่น)
ในกรณีที่สัมผัสแรงสั่นสะเทือนไม่ได้ให้อยู่ในตำแหน่งที่ปลอดภัย (ในกรณีที่จะเกิดการระเบิดขึ้น)

[Nutt]

- แอสการ์
คุณแนบหูฟังกับพื้นแต่ทว่าคุณไม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนใด ๆ เลยซักนิด คุณกังวลใจแปลก ๆ จนเริ่มถอยตัวเองออกห่างจากตัวเมืองที่มีการแสดงละครเวที คุณเข้าไปซุ่มรอดูท่าทีอยู่ในป่าข้าง ๆ เมือง

"เสียงระเบิดนั่น มันต้องไม่ใช่ของการแสดงแน่ ๆ แต่ . . . มันคืออะไรกันนะ"

"ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้วใช่มั้ย"

"เอะ นั่นเสียงใครน่ะ" คุณค่อย ๆ แหวกดงหญ้าอย่างช้า ๆ แล้วคุณก็สังเกตเห็นใครบางคนอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น

"พร้อมทุกอย่างแล้วครับหัวหน้า เหลือเพียงแค่รอคำสั่งของท่านผู้นั้น"

"อืม . . . ไม่นานมันก็คงจบ เราจะเข้ายึดครองโคโลนี่ R5 ถ้าเกิดเหตุสุดวิสัย ท่านผู้นั้นอนุญาตให้ทำลายโคโลนี่ทิ้งได้"

"รับทราบแล้วครับหัวหน้า"

"แผนการจะเริ่มในอีก 0010"

คุณมองเห็นผู้ชายแปลกหน้ากลุ่มหนึ่งใส่เครื่องแบบทหารแต่คุณก็ไม่เห็นไม่ชัดว่าเป็นทหารฝ่ายใด ทุกคนสวมหมวกปิดหน้าปิดตากันหมดทำให้คุณไม่สามารถเห็นหน้าของพวกเขาได้

'บ้าน่า . . จะถล่มโคโลนี่ R5 เรื่องแบบนั้นมัน . . . " ร่างกายของคุณแข็งทื่อ คุณถึงกับตะลึงในสิ่งที่คุณได้เห็นได้ยิน สิ่งที่คุณคาใจและกังวลอาจจะเป็นสิ่งนี้

[อยู่ในป่าข้างเมือง]
[[ทางเลือก : หลบหนีออกจากบริเวณนั้นแล้วกลับไปบอกคนในเมือง / แสดงตัวและเข้าขัดขวาง / แอบฟังอยู่ที่เดิม]]

- โวเลียน  
"อยากไปโลกบ้างจังเล้ย แต่ยานขนส่งระดับนั้นเราคงไม่มีทางได้ขึ้นแหง ๆ "คุณแหวกกระเป๋าสตางค์ตัวเองพร้อมกับน้ำตาซึมเล็กน้อย

"ตายซะเถอะแก ฉันจะล้างแค้นให้ครอบครัวและเพื่อนของฉัน! !"

"ฉันไม่มีทางมาจบตรงนี้หรอกน่า ! !"

"ละครวันนี้ก็ครื้นเครงดีเหลือเกิน เฮ้อ ถ้าเรากลายเป็นพระเอกมั่งจะเป็นไงน้า . . ." จนถึงตอนนี้คุณก็ยังกินขนมปังก้อนเดิมของคุณอยู่ ซึ่งคุณกินมันไม่หมดซะที "จะว่าไปแล้ว แสงนั่นบนฟ้าหายไปไหนแล้วนะ ช่างมันเถอะ"

[Slibter]

- โวเลียน
"อยากไปโลกบ้างจังเล้ย แต่ยานขนส่งระดับนั้นเราคงไม่มีทางได้ขึ้นแหง ๆ "คุณแหวกกระเป๋าสตางค์ตัวเองพร้อมกับน้ำตาซึมเล็กน้อย

"ตายซะเถอะแก ฉันจะล้างแค้นให้ครอบครัวและเพื่อนของฉัน! !"

"ฉันไม่มีทางมาจบตรงนี้หรอกน่า ! !"

"ละครวันนี้ก็ครื้นเครงดีเหลือเกิน เฮ้อ ถ้าเรากลายเป็นพระเอกมั่งจะเป็นไงน้า . . ." จนถึงตอนนี้คุณก็ยังกินขนมปังก้อนเดิมของคุณอยู่ ซึ่งคุณกินมันไม่หมดซะที "จะว่าไปแล้ว แสงนั่นบนฟ้าหายไปไหนแล้วนะ ช่างมันเถอะ"

"ดูสิ แสงบนทองฟ้า เพียงไม่กี่จุดก็ยังทิ้งเราไปเลยย" มองไปที่เวที

"ละครเวทีนี้มันก็เหมือนเดิม ถึงจะบอกว่า ฟรีทุกเดือนก็เถอะ แต่การเอาเนื้อเรื่องเดิมๆมา ทำให้ดูใหมแถมอารมณ์ของพวกที่เล่นก็แข็งๆทื่อๆ แปลกๆ ถ้าจะบอกว่ามอะไรดีล่ะก็ คงเป็นนเสียงแอฟเฟค !!!"

เหมือนเขาจะฉุดคิดอะไรบางอย่างขึ้นนมา ก่อนจะเดินออกจากงานไป หาอะไรกินนต่อ

"ของกินหมดแล้วนีน่หว่า"

[Admin]

- แอสการ์
คุณแนบหูฟังกับพื้นแต่ทว่าคุณไม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนใด ๆ เลยซักนิด คุณกังวลใจแปลก ๆ จนเริ่มถอยตัวเองออกห่างจากตัวเมืองที่มีการแสดงละครเวที คุณเข้าไปซุ่มรอดูท่าทีอยู่ในป่าข้าง ๆ เมือง

"เสียงระเบิดนั่น มันต้องไม่ใช่ของการแสดงแน่ ๆ แต่ . . . มันคืออะไรกันนะ"

"ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้วใช่มั้ย"

"เอะ นั่นเสียงใครน่ะ" คุณค่อย ๆ แหวกดงหญ้าอย่างช้า ๆ แล้วคุณก็สังเกตเห็นใครบางคนอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น

"พร้อมทุกอย่างแล้วครับหัวหน้า เหลือเพียงแค่รอคำสั่งของท่านผู้นั้น"

"อืม . . . ไม่นานมันก็คงจบ เราจะเข้ายึดครองโคโลนี่ R5 ถ้าเกิดเหตุสุดวิสัย ท่านผู้นั้นอนุญาตให้ทำลายโคโลนี่ทิ้งได้"

"รับทราบแล้วครับหัวหน้า"

"แผนการจะเริ่มในอีก 0010"

คุณมองเห็นผู้ชายแปลกหน้ากลุ่มหนึ่งใส่เครื่องแบบทหารแต่คุณก็ไม่เห็นไม่ชัดว่าเป็นทหารฝ่ายใด ทุกคนสวมหมวกปิดหน้าปิดตากันหมดทำให้คุณไม่สามารถเห็นหน้าของพวกเขาได้

'บ้าน่า . . จะถล่มโคโลนี่ R5 เรื่องแบบนั้นมัน . . . " ร่างกายของคุณแข็งทื่อ คุณถึงกับตะลึงในสิ่งที่คุณได้เห็นได้ยิน สิ่งที่คุณคาใจและกังวลอาจจะเป็นสิ่งนี้

[อยู่ในป่าข้างเมือง]
[[ทางเลือก : หลบหนีออกจากบริเวณนั้นแล้วกลับไปบอกคนในเมือง / แสดงตัวและเข้าขัดขวาง / แอบฟังอยู่ที่เดิม]]

แอบฟังอยู่ที่เดิมและรอดูสถานการณ์ คอยสังเกตว่าชายพวกนั้นจะทำอะไรต่อไป 'ให้แสดงตัวตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครมาจากไหน จำนวนที่แน่นอนก็ไม่รู้... อาวุธล่ะ ? ถ้าเกิดเหตุสุดวิสัยหรอ... ถ้ากลับไปบอกชาวเมืองตอนนี้ก็มีแต่จะเกิดความแตกตื่น พวกนั้นก็คงจะถล่มโคโลนี่แน่ๆ'

ขณะที่กำลังคิดอยู่กับหยิบมีดสารพัดประโยชน์ออกมาเตรียมพร้อมเอาไว้ด้วย แล้วคอยดูด้านหลังตัวเองไว้ให้ดีๆ

'จะคลาดสายตาจากพวกนั้นไม่ได้เด็ดขาด ต้องรู้ให้ได้ว่าพวกนั้นมาทำอะไรกันแน่...'
'โอกาสมาถึงแล้ว จะให้เกิดการสูญเสียไม่ได้'
(กรณีถูกเจอตัวให้ใช้มีดที่หยิบออกมาเป็นอาวุธป้องกันตัวเฉพาะหน้าไปก่อน หากอีกฝ่ายมีจำนวนมากกว่าให้พยายามหาทางพูดคุยถ่วงเวลาและรีดข้อมูลทางอ้อมให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ หากจำต้องยอมจริงๆก็ให้ยอมแต่โดยดี รักษาชีวิตตนเองและคนส่วนมากให้มากที่สุดตามลำดับ)

[Nutt]

- แอสการ์
"เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว ทำตามแผนได้" ชายร่างสูงที่คาดว่าน่าจะเปิดตัวหัวหน้าเริ่มสั่งการ

"รับทราบภารกิจ . ."

กลุ่มคนแปลกหน้าเกือบจะทั้งหมดขึ้นประจำการบนหุ่นเหล็กร่างยักษ์ "โมบิลสูท" ทุกเครื่องบินขึ้นเหนือป่าและมุ่งเข้าสู่ตัวเมืองหลวงของโคโลนี่ คุณเพ่งสายตามองไปที่ตัวเครื่องทุกลำที่บินออกไป

"Union Realdo . . พวก B.P.R. อย่างนั้นเหรอ ?" คุณซึ่งพอมีความรู้เรื่องโมบิลสูทอยู่บ้างได้เอ่ยออกมาอย่างเงียบ ๆ คุณหลบอยู่ในดงหญ้าพร้อมกับสังเกตการณ์ต่อไปเรื่อย ๆ คุณหันไปเห็นทหารของ B.P.R. เหลืออยู่คนหนึ่งประจำอยู่ที่ฐาน คอยส่งสัญญาณและติดต่อกับพรรคพวกกำลังเสริม ข้างหลังชายคนนั้นยังมีโมบิลสูทอยู่อีกเครื่องหนึ่ง คาดว่าน่าจะเป็นเครื่องประจำตัว

"ตูม ! ! !"

เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว ดูเหมือนว่าเมืองจะเริ่มถูกถล่มแล้ว ผู้คนคงจะล้มตายกันเป็นจำนวนมาก

"บ้าที่สุด ทำไม . . ทำไมกัน . ."

"ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด . . . ."

"เห้ย ! ! ใครแอบอยู่ตรงนั้นกัน เผยตัวออกมาซะ ! ! ?" ทหาร B.P.R. ที่อยู่ที่ใกล้ ๆ กับคุณได้ยินเสียงสัญญาณแปลก ๆ และมุ่งมาทางคุณที่หลบอยู่ ดูเหมือนว่าคุณจะล้ำเข้าใกล้เขตเซนเซอร์ล่องหนที่ใช้ตรวจจับผู้บุกรุก ซึ่งคุณไม่อาจสังเกตได้

รอบ ๆ ตัวคุณเป็นป่ามีเพียงแค่เศษใบไม้ ท่อนไม้ กิ่งไม้ เศษหิน ของติดตัวของคุณก็มีเพียงเครื่องพกพาสารพัดประโยชน์เท่านั้น เสียงฝีเท้าเริ่มย่างใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ  

- โวเลียน  
"ไม่มีอะไรฟรี ๆ กินบ้างเลยรึไงน้า . ."

"ฟิ้ว . . . . ตูม ! ! !"

"อ๊ะ แรงสั่นสะเทือนนี่มัน . . ระเบิด ! ?" คุณรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนพร้อมกับเสียงอันดังก้อง คุณรู้ได้ทันทีว่ามันคือระเบิด คุณหันไปมองรอบตัวคุณก็พบว่าโรงละครที่จัดขึ้นไม่ห่างจากคุณมากนักกลายเป็นกองเพลิงไปเสียแล้ว ประชาชนที่อยู่บริเวณใกล้ต่างว่งหนีกันอย่างแตกตื่น ตัวคุณยืนอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่พักหนึ่ง จึงเริ่มถอยหนีออกมาบ้าง

"อะไรกัน สงครามเกิดขึ้นที่นี่ได้ยังไง ที่นี่เป็นกลางนี่นา" คุณบ่นพึมพำพร้อมกับวิ่งหนีไปเรื่อย ๆ

"ฆ่าให้หมด ! !" "เผาเมืองให้ราบไปเลย ! !" "อย่าให้ใครเหลือรอดไปได้เป็นอันขาด ! !"

.
.
.

"แฮ่ก ๆ" คุณวิ่งหนีมาเรื่อย ๆ จนหอบ คุณหยุดพังอยู่หลังอาคารไม้เก่า ๆ บริเวณที่ค่อนข้างจะห่างจากจุดระเบิดครั้งแรกนิดหน่อย คุณแหงนหน้ามองท้องฟ้าคุณต้องประหลาดใจอีกครั้ง เมื่อคุณเห็นประกายแสง 5 จุด แบบเดียวกับที่เห็นในตอนแรก แต่มันใหญ่ขึ้นกว่าเดิม คุณเพ่งสายตามอง พบว่ามันคือโมบิลสูท

"โมบิลสูท ? ฝีมือของเจ้าพวกนี้เองหรอกเหรอ แย่ที่สุดเลย พวกแกทำให้ฉันต้องอับจนขนาดนี้แล้ว ยังจะมาตอกย้ำกันอีกใช่มั้ย" คุณกำหมัดแน่น ความรู้สึกโมโหของคุณเริ่มผุดขึ้น

โมบิลสูท 5 เครื่องที่โผล่ออกมา บินเข้าไปที่ตัวเมืองแล้วเข้าปะทะกับโมบิลสูทอีกกลุ่มหนึ่ง คาดว่าน่าจะเป็นพวก B.P.R. และ R.A. ที่เข้ามาทำสงครามกันในโคโลนี่นี้

"ฟี้ด . . ตูม !"

โมบิลสูทเครื่องหนึ่งถูกยิงตกลงมาบนพื้นที่ใกล้ ๆ กับที่คุณอยู่ สภาพภายนอกของหุ่นไม่ค่อยเสียหายมาก แต่ดูจากสภาพที่หุ่นไม่ขยับแสดงว่านักบินอาจจะได้รับบาดเจ็บหรือสลบไปแล้ว

[Slibter]

- โวเลียน  
"ไม่มีอะไรฟรี ๆ กินบ้างเลยรึไงน้า . ."

"ฟิ้ว . . . . ตูม ! ! !"

"อ๊ะ แรงสั่นสะเทือนนี่มัน . . ระเบิด ! ?" คุณรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนพร้อมกับเสียงอันดังก้อง คุณรู้ได้ทันทีว่ามันคือระเบิด คุณหันไปมองรอบตัวคุณก็พบว่าโรงละครที่จัดขึ้นไม่ห่างจากคุณมากนักกลายเป็นกองเพลิงไปเสียแล้ว ประชาชนที่อยู่บริเวณใกล้ต่างว่งหนีกันอย่างแตกตื่น ตัวคุณยืนอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่พักหนึ่ง จึงเริ่มถอยหนีออกมาบ้าง

"อะไรกัน สงครามเกิดขึ้นที่นี่ได้ยังไง ที่นี่เป็นกลางนี่นา" คุณบ่นพึมพำพร้อมกับวิ่งหนีไปเรื่อย ๆ

"ฆ่าให้หมด ! !" "เผาเมืองให้ราบไปเลย ! !" "อย่าให้ใครเหลือรอดไปได้เป็นอันขาด ! !"

.
.
.

"แฮ่ก ๆ" คุณวิ่งหนีมาเรื่อย ๆ จนหอบ คุณหยุดพังอยู่หลังอาคารไม้เก่า ๆ บริเวณที่ค่อนข้างจะห่างจากจุดระเบิดครั้งแรกนิดหน่อย คุณแหงนหน้ามองท้องฟ้าคุณต้องประหลาดใจอีกครั้ง เมื่อคุณเห็นประกายแสง 5 จุด แบบเดียวกับที่เห็นในตอนแรก แต่มันใหญ่ขึ้นกว่าเดิม คุณเพ่งสายตามอง พบว่ามันคือโมบิลสูท

"โมบิลสูท ? ฝีมือของเจ้าพวกนี้เองหรอกเหรอ แย่ที่สุดเลย พวกแกทำให้ฉันต้องอับจนขนาดนี้แล้ว ยังจะมาตอกย้ำกันอีกใช่มั้ย" คุณกำหมัดแน่น ความรู้สึกโมโหของคุณเริ่มผุดขึ้น

โมบิลสูท 5 เครื่องที่โผล่ออกมา บินเข้าไปที่ตัวเมืองแล้วเข้าปะทะกับโมบิลสูทอีกกลุ่มหนึ่ง คาดว่าน่าจะเป็นพวก B.P.R. และ R.A. ที่เข้ามาทำสงครามกันในโคโลนี่นี้

"ฟี้ด . . ตูม !"

โมบิลสูทเครื่องหนึ่งถูกยิงตกลงมาบนพื้นที่ใกล้ ๆ กับที่คุณอยู่ สภาพภายนอกของหุ่นไม่ค่อยเสียหายมาก แต่ดูจากสภาพที่หุ่นไม่ขยับแสดงว่านักบินอาจจะได้รับบาดเจ็บหรือสลบไปแล้ว

"!!!~~~~~~ มะ โมบิลสูต!"
ภาพแห่งความแค้นค่อยๆถูกรื้อพื้นเข้ามาให้หัว นอกจากเรื่องของ ธุรกิจ ยังรวมไปถึง ครอบครัวเพียงคนนเดียวเดียว คือน้องสาวของเขา
"ดูเหมือนนว่ามันนจะยังคคงคับได้สิน่ะ!!" วิ่งตรงไปที่โมบิลสูต ตัวนั้นพร้อมกับเอาหน้นากากมาใส่ไว้

[Admin]

- แอสการ์
"เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว ทำตามแผนได้" ชายร่างสูงที่คาดว่าน่าจะเปิดตัวหัวหน้าเริ่มสั่งการ

"รับทราบภารกิจ . ."

กลุ่มคนแปลกหน้าเกือบจะทั้งหมดขึ้นประจำการบนหุ่นเหล็กร่างยักษ์ "โมบิลสูท" ทุกเครื่องบินขึ้นเหนือป่าและมุ่งเข้าสู่ตัวเมืองหลวงของโคโลนี่ คุณเพ่งสายตามองไปที่ตัวเครื่องทุกลำที่บินออกไป

"Union Realdo . . พวก B.P.R. อย่างนั้นเหรอ ?" คุณซึ่งพอมีความรู้เรื่องโมบิลสูทอยู่บ้างได้เอ่ยออกมาอย่างเงียบ ๆ คุณหลบอยู่ในดงหญ้าพร้อมกับสังเกตการณ์ต่อไปเรื่อย ๆ คุณหันไปเห็นทหารของ B.P.R. เหลืออยู่คนหนึ่งประจำอยู่ที่ฐาน คอยส่งสัญญาณและติดต่อกับพรรคพวกกำลังเสริม ข้างหลังชายคนนั้นยังมีโมบิลสูทอยู่อีกเครื่องหนึ่ง คาดว่าน่าจะเป็นเครื่องประจำตัว

"ตูม ! ! !"

เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว ดูเหมือนว่าเมืองจะเริ่มถูกถล่มแล้ว ผู้คนคงจะล้มตายกันเป็นจำนวนมาก

"บ้าที่สุด ทำไม . . ทำไมกัน . ."

"ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด . . . ."

"เห้ย ! ! ใครแอบอยู่ตรงนั้นกัน เผยตัวออกมาซะ ! ! ?" ทหาร B.P.R. ที่อยู่ที่ใกล้ ๆ กับคุณได้ยินเสียงสัญญาณแปลก ๆ และมุ่งมาทางคุณที่หลบอยู่ ดูเหมือนว่าคุณจะล้ำเข้าใกล้เขตเซนเซอร์ล่องหนที่ใช้ตรวจจับผู้บุกรุก ซึ่งคุณไม่อาจสังเกตได้

รอบ ๆ ตัวคุณเป็นป่ามีเพียงแค่เศษใบไม้ ท่อนไม้ กิ่งไม้ เศษหิน ของติดตัวของคุณก็มีเพียงเครื่องพกพาสารพัดประโยชน์เท่านั้น เสียงฝีเท้าเริ่มย่างใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ  

"...." หยิบเศษหินขว้างออกไปเรียกร้องความสนใจให้อีกฝ่ายทางอื่นโดยขว้างในมุมที่ไม่น่าจะเห็นได้ ในกรณีที่ได้ผลและอีกฝ่ายหันไปในทิศทางที่มองไม่เห็นตัวเองได้แล้วให้รีบโผเข้าใช้มีดพับเสียบเข้าที่บริเวณคอทันที (ให้เช็คเพื่อความแน่ใจว่าอีกฝ่ายตายแล้วๆแน่)

ในกรณีที่การดึงความสนใจใช้ไม่ได้ผลให้พยายามเงียบเอาไว้รออีกฝ่ายเคลื่อนเข้ามาใกล้ๆในระยะ เมื่อสบโอกาสที่จะสามารถรุกเข้าจู่โจมโดยจัดการใช้มีดเสียบเข้าบริเวณจุดตาย จากนั้นทำการค้นดูของที่น่าจะใช้ประโยชน์ได้จากตัวของทหารนายนั้น ตรวจสอบสังกัดระบุตัวตนให้ได้ อะไรที่พอจะเป็นหลักฐานเชื่อมถึงฝ่ายที่ก่อสงครามให้เก็บเอาไว้ทั้งหมด